از هر 100 مرگی که در جهان اتفاق می افتد یک نفر در نتیجه رفتار خودکشی است. این واقعه می تواند بر تک تک ما تأثیر بگذارد. هر خودکشی ویرانگر است و تأثیر عمیقی بر اطرافیان خود می گذارد. با این حال ، با افزایش آگاهی ، کاهش انگ در مورد خودکشی و تشویق به اقدامات آگاهانه، می توان موارد خودکشی را در سراسر جهان کاهش داد.

دکتر محمدرضا غفارزاده رزاقی رئیس گروه سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با بیان ین مطلب، افزود: روز جهانی پیشگیری از خودکشی فرصتی است برای افزایش آگاهی در مورد رفتارخودکشی و ترویج اقدامات با روش های اثبات شده که تعداد خودکشی ها و اقدام به خودکشی را در سطح جهان کاهش می دهد.

همه ساله 10 سپتامبر از سوی مجمع جهانی پیشگیری از خودکشی IASP با همکاری سازمان جهانی بهداشت WHO  و فدراسیون جهانی سلامت روان WFMH این روز به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامگذاری گردیده است.

شعار سال 2021 روز جهانی پیشگیری از خودکشی  Creating Hope Through Action  با عمل ، امید بسازیم تعیین گردیده است.

ایجاد امید از طریق عمل ، یادآوری این می باشد که جایگزینی برای خودکشی وجود دارد و هدف آن ایجاد اعتماد و روشنایی در همه ما افراد یک جامعه است. اقدامات متولیان سلامت روان و بهداشت عمومی جامعه ، چه کوچک و چه بزرگ ، ممکن است برای کسانی که در حال مبارزه با این افکار هستند ، امید ایجاد کند. پیشگیری از خودکشی اغلب امکان پذیر است و پرسنل بهداشت و درمان نقش کلیدی در پیشگیری از آن دارند.. از طریق عمل ، می توانید برای کسی در تاریک ترین لحظات زندگی خود بسر می برد تغییراتی ایجاد کنید .

 به عنوان عضوی از جامعه ، به عنوان یک کودک ، به عنوان یک والدین ، به عنوان یک دوست ، به عنوان یک همکار یا به عنوان یک همسایه، همه ما می توانیم در حمایت از کسانی که بحران خودکشی را تجربه می کنند یا افرادی که از خودکشی رنج می برند ، اقدامات موثری داشته باشیم.

افکار خودکشی ، عوامل و علل منجر به خودکشی پیچیده و متعدد هستند. هیچ رویکرد واحدی برای مدیریت این شرایط وجود ندارد بلکه باید به صورت تلفیق از چند رویکرد و نگاه این شرایط را مدیریت نمود.

 آنچه ما می دانیم این است که عوامل و رویدادهای زندگی خاصی وجود دارد که ممکن است فرد را در برابر خودکشی آسیب پذیرتر نموده و شرایط موثر بر سلامت روانی فرد مانند اضطراب و افسردگی نیز می تواند عامل تاثیرگذاری باشد. افرادی که خودکشی می کنند ممکن است احساس کنند که برای دوستان ، خانواده و اطرافیانشان گرفتاری ایجان نموده و یا مانند یک بار هستند و بنابراین احساس می کنند تنها بوده و هیچ گزینه دیگری به جز این رفتار برای از بین بردن این خلاء ندارند. در این میان  بیماری همه گیر COVID-19 باعث افزایش احساس انزوای و آسیب پذیری بیشتری در گروه های  شده است.

 با ایجاد امید از طریق عمل ، می توانیم به افرادی که افکار خودکشی را تجربه می کنند نشان دهیم که امید وجود دارد و ما به آنها اهمیت می دهیم و می خواهیم از آنها حمایت کنیم.

می توانیم با نشان دادن توجه و  اهمیت دادن به دیگران ، به او امید بدهید. همه ما می توانیم نقشی ایفا کنیم ، هرچند کوچک. ممکن است هرگز ندانیم که پگونه می توانیم تغییر اساسی در فرد دارای افکار خودکشی ایجاد بنمائیم اما همه ما می توانیم به فرد نزدیک شده و ارتباط موثر برقرار نموده و سوال کنیم که چه کاری می خواهید یا می توانیم برایتان انجام بدهیم.

 نیازی نیست به آنها بگویید چه کار کنند یا راه حل داشته باشند ، اما صرف زمان و مکان برای گوش دادن به دیگران در مورد تجربیات ناراحتی یا افکار خودکشی می تواند بسیار کمک کننده باشد. صحبت های هر چند کوتاه و کوچک می تواند زندگی فرد را نجات دهد و حس ارتباط و امید را در کسی که ممکن است در حال مبارزه  با این افکار باشد ایجاد کند.

انگ یک مانع بزرگ برای درخواست کمک می باشد. . تغییر روایت در مورد خودکشی از طریق ترویج امید می تواند جامعه ای دلسوزتر ایجاد کند که در آن افراد نیازمند با خیال راحت تر به دنبال کمک می آیند. همه ما می توانیم کاری انجام دهیم تا برای جامعه ای که رفتار خودکشی برای رهائی از درد و رنج به رسمیت شناخته شده است ، فعالیت های پیشگیری و مکداخلات روانشناختی موثر طراحی بنمائیم.

بینش ها و داستان های افرادی که تجربه خودکشی دارند ، می تواند در کمک به دیگران و درک بهتر خودکشی بسیار قدرتمندتر و موثر باشد و افراد را تشویق کند تا از کسی حمایت کنند و خود نیز برای کمک به خودشان به مراکز خدمات جامع سلامت برای دریافت خدمات روانشناختی  مراجعه کنند. این بسیار مهم است که شخصی که داستان خود را به اشتراک می گذارد تا بداند  که چگونه این کار را به گونه ای انجام دهد که برای خود و برای کسانی که داستان آنها را می شنوند ایمن باشد.

بیان داستانهای شخصی از تجربیات فردی از ناراحتی عاطفی ، افکار یا تلاش برای خودکشی ، و تجربیات بهبودی آنها می تواند امید را در دیگران القا کند که آنها نیز می توانند در دوران پریشانی یا بحران ، برایی بهتر شدن وضعیت و حالشان حرکت کنند و این القاء بینش آنها می تواند به دیگران کمک کند تا بفهمند مچطور می توان در این شرایط بحرانی به دیگران کمک نمود.

با تشویق، درک ، دستیابی و به اشتراک گذاشتن تجربیات ، می توانیم به افراد اعتماد به نفس داده تا برای پیشگیری از رفتار های خودکشی دست به کار شوند. برای جلوگیری از خودکشی نیاز است که ما چراغ روشنایی برای کسانی باشیم که درد داشته و نمی توانند این درد را مدیریت نمایند.

 

چهار توصیه برای پیشگیری از فتار آسیب رسان خودکشی :

تکنیک صبر کنید ! WAIT

W- WATCH OUT

مراقب علائم ناراحتی و تغییرات رفتاری باشید.

A: ASK

بپرسید؟ آیا فکر خودکشی دارید؟

I: IT WILL PASS

این نیز می گذرد، به دوست خود ااطمینان بدهید که با کمک گرفتن از افراد متخصص و با گذشت زمان افکار خودکشی وی از بین می رود.

T: TALK TO OTHERS

با دیگران صحبت کنید، دوست خود را تشویق کنید تا از پزشک عمومی یا متخصصین سلامت روان ( روانشناس و روانپزشک ) کمک بگیرد.