بنا بر اعلام روابط عمومی دانشگاه  در مراسم افتتاحیه اولین کنگره ملی طب ایرانی که  چهارشنبه 9 خرداد ماه  در سال همایش‌های رازی برگزار شد، دکتر زالی  برگزاری این کنگره را عامل بازگشایی فصول جدید در بازتبیین و بازشناسی و اعمال نگاه ترویجی در طب ایرانی دانست.

وی با بیان اینکه  این فصل مشترک، فصل الفت و رسیدن به نگاهی مسالمت آمیز است، نه نگاهی اتتزاعی و تفکیکی؛ حرکت به سمت فصل مشترک طب ایرانی، سنتی و مدرن را حرکت به سمت نسل شواهد دانست.

وی با اشاره به ضرورت ویرایش و متناسب سازی طب ایرانی با جامعه امروز برای بهره‌گیری از این طب در درمان، تشخیص و پیشگیری، گفت: برای بهره‌مندی از اصالت طب ایرانی باید برای بازشناسی طب ایرانی با نگاهی عمیق‌تر اقدام شود.

دکتر زالی به مفاهیم فلسفه علم اشاره کرد و گفت: زمانی بیان می‌شد آن‌چیزی که بشر به عنوان علم می‌پذیرد، استنتاجی از خرد ناب و نگاهی جهانی است؛ طب ایرانی از همان ابتدا مبتنی بر علم بود.

وی افزود: کارل پوپر معتقد بود چیزی علم است که ابطال‌پذیر باشد و در آخرین ویرایش مفهوم فلسفه علم از زبان کوهن، اگر مباحث دانش ملازم با پارادایم باشد، علم تلقی می‌شود.

رییس دانشگاه تصریح کرد: اگر بتوانید پارادایم متقن و مبتنی بر متدولوژی فلسفه طب ایرانی را فراهم کنید، طب ایرانی نیز در فلسفه علم می‌گنجد.

وی خطاب به متخصصان طب ایرانی گفت: به خودباوری علمی برسید، اگر شما اطبای ایرانی به صیانت و حراست از میراث طب ایرانی نپردازید، از نعمات آن محروم خواهیم شد.

وی با بیان اینکه بر اساس مستندات طب ایرانی قدیمی‌ترین طب در جهان است، اظهار کرد: پنج هزار سال بعد از طب ایرانی، طب مصری و ۷۵۰۰ سال بعد از طب ایرانی طب یونانی شکل گرفت. بنابراین قدمت طب ایرانی ۷۵۰۰ تا ۱۰ هزار سال برآورد می‌شود.

رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: طب اوستایی که یکی از قدیمی‌ترین طب‌های ایرانی محسوب می‌شود، به بسیاری از شواهد علمی قبل از طب یونانی اشاره کرده است؛ به عنوان مثال طحال برای اولین بار در طب اوستایی مورد توجه قرار گرفته است و طب یونانی تا سال‌ها به این موضوع اشاره نکرده بود.

به گفته رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، عنوان پزشک در زمان پهلوی مطرح شد و در زمان ایران باستان از عنوان بیشه‌زه استفاده می‌کردند. بیشه‌زه به معنی آسیب‌زا بوده است. داتوبیشه‌زه ها همچون افسران نظام در زمان اپیدمی به ترویج مسائل بهداشتی می‌پرداختند و نقش پیشگیرانه داشتند. 

دکتر زالی همچنین بیان کرد: در دنیا نماد شناخته شده سلامت، مار است در حالی که سیمرغ از پیش از این فرهنگ، نماد برجسته ایران و طب ایرانی و پزشک ایرانی است و در شاهنامه هم به آن بسیار اشاره شده است.

رییس دانشگاه با اشاره به تاسیس اولین دانشگاه آموزشی جهان به نام جندی شاپور در زمان شاپور اول و تکمیل آن در زمان شاپور دوم، عنوان کرد: این دانشگاه 5 هزار دانشجوی بین‌المللی داشت و در آن زمان ایران محل پذیرش نخبگان مهاجر بود. لفظ بیمارستان نیز از همان زمان مطرح شد؛ بیمار به معنای دردمند و ستان به معنای محلی فیزیکی بود.

دکتر زالی طب ایرانی را مبتنی بر مبانی، فسلفه، تجربه و زیسته دانست و گفت: برخلاف تمام مدل‌های جدید طب، طب ایرانی برای «کل» فارغ از جز حیثیت قائل است، در طب ایرانی وحدت، ذاتی است. عنصر سته یا شش گانه نیز تعامل ژنتیک و محیط زیست را بیان می‌کند. طب ایرانی بر همین مبنا دسته بندی 9 گانه‌ای بر اساس فصول مشترک این دو مولفه ارایه می‌دهد.

رییس دانشگاه در ادامه با بیان اینکه سازمان بهداشت جهانی از سال 2002 طب سنتی و مکمل را وارد نظام رایج بهداشت جهانی کرد، افزود:  استراتژی 10 ساله سازمان بهداشت جهانی برای ادغام طب سنتی در روش‌های مدرن هر کشور، سال گذشته به پایان رسید و 10 ساله دوم این برنامه از سال 2025 کلید می‌خورد.

وی خواستار ورود فعالان حوزه طب ایرانی و مکمل به دور دوم این استراتژی شد و گفت: ضروری است فعالان طب ایرانی در نسخه یازدهم طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD)  به معرفی طب ایرانی بپردازند و آن را مندرج کند.

به گفته دکتر زالی، از 194 کشور دنیا، 113 کشور طب بومی خود را به صورت رسمی وارد نظام سلامت کرده‌اند.

رییس دانشگاه عنوان کرد: نباید این ظرفیت در کشور نادیده گرفته شود. هشت هزار گونه گیاهی در ایران وجود دارد که 2 هزار و 300 گونه آن دارویی و هزار و 800 گونه دارویی، صد درصد بومی ایران است و مشابه خارجی ندارد. 

دکتر زالی ادامه داد: آویشن ایرانی بهترین کیفیت را دارد اما کشورهایی همچون فرانسه، اسپانیا، پرتقال، مراکش و ترکیه در صدر صادرات این گیاه هستند. همچنین اسطوخودوس ایرانی بالاترین اثربخشی را دارد. باید از این ظرفیت‌ها بهره برد و طب ایرانی را به جهانیان معرفی کرد.

 برای مطالعه متن کامل خبر اینجا کلیک کنید